Auteur Archief: Geert - fulltime pensionado

De geest moet waaien

25 dinsdag mei 2021

Posted by in leven en geloven

≈ Een reactie plaatsen

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is oip-9.jpg

Het slechte weer tijdens Pinksteren biedt mij de gelegenheid weer een blog te schrijven. Inspiratie haal ik uit de Pinksterboodschap van de Arnhemse burgemeester Ahmed Marcouch met de titel ‘De geest moet waaien’. De titel komt uit het boek Dagdromen van de Arnhemse schrijver/voordrachtskunstenaar Johnny van Doorn oftewel Johnny The Selfkicker (1944-1991). Beroemd en berucht zijn de optredens waarin hij steeds harder gaat schreeuwen en bewegen. Het zijn dan geen woorden meer, maar harde geluiden, die hemzelf tot extase brengen. Hij speelt mee in het absurdistische programma Herenleed (VPRO 1971-1997 ) van Cherry Duyns en Armando.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is 20210524_161118-1.jpg

Maar terug naar de Pinksterboodschap. Marcouch schrijft: ‘Pinksteren viert de geest. Strakke wetten zijn mooi, maar mooier nog is de geest van de wet. Vind ik. De zorg voor elkaars gezondheid, dat is in Arnhem de geest waar onze coronaregels van doordrenkt zijn. […] Wij treuren om heel veel doden. En wij zien af van heel veel samenkomsten, jubilea en andere feestjes die ons bij elkaar brengen als families of vriendenkringen. […] Wel is het een troost dat dit alles niet voor niets is. De regels werken. Onze vrijheid blijkt naast de veiligheid als vader, ook nog een moeder te hebben. En zij heet, hebben wij ontdekt: gezondheid. Zonder medicijn blijven wij wel nog beducht voor tweede golven, maar een nieuwe uitbraak kijken wij op dit moment gelukkig niet in de ogen. En morgen krijgen wij heel veel ruimte voor terrassen in Arnhem. Volgend jaar weer Pinkpop en andere festivals. Wij hebben ze nodig. Want, zou de Arnhemse Johnny Van Doorn zeggen, in 1977 al tussen de schuifdeuren van een typisch Arnhems warenhuis: ‘De geest moet waaien’. Hij zou het toen misschien niet bedacht hebben, maar in tijden van nood heet die geest voor nu: zorgen voor elkaar. Met afstand en hygiëne.’

Het is een mooie gedachte. Pinksteren heeft voor mij al lang niet meer die specifieke katholieke betekenis. Mijn geloof is gedurende mijn leven ver naar de achtergrond geschoven. Toch blijft er altijd iets van voelbaar. En toeval of niet, maar juist dit Pinksterweekend is een weekend waar voor mij ‘de geest moet waaien’ zowel in groot Europees verband, als in klein familieverband.’

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is https___www.metronieuws.nl_wp-content_uploads_2021_05_jeangu-macrooy-songfestival-finale.jpg
The New York Times noemen het een „Black Lives Matter-moment”.

Met 200 miljoen mensen vieren we afgelopen zaterdag het Europese Songfestival. Ik ben trots op Rotterdam en daarom kijk ik voor het eerst in mijn leven de hele avond. Ik besef dat de taal van de muziek enorm verbindt. Deze muziekavond voelt als een adrenaline shot tegen al die Babylonische spraakverwarring in onze wereld. Hoogtepunt is de finale act van Afrojack, die heel klein begint tussen twee verliefde tieners in het Rotterdamse Oude Noorden. Zij springen daar op de tram, die hen via de Erasmusbrug vol musicerende, zingende en dansende mensen naar het grote Eurovisie Songfestival in Ahoy leidt. De geest waait over Europa op dat moment! Ik vind wel dat onze Jeangu Macrooy te weinig waardering krijgt voor zijn liedje en optreden. De geest van Black Lives Matter is het ontzettend waard om ook op het songfestival te waaien.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is 20210523_154314.jpg

En dan op 1e Pinksterdag vieren mijn lief en ik in hetzelfde Rotterdamse Oude Noorden, maar nu in de huiskamer van onze zoon en schoondochter, de moeran van Nila. In kleine familie- en vriendenkring wordt onze lieve kleindochter van 8 maanden op Surinaams-Hindoestaanse wijze gedoopt. Dat deze doop samenvalt met Pinksteren is toeval, maar in alle opzichten mooi. Het is een rituele reiniging, waarbij o.a. haar kleine hoofdje helemaal kaal wordt geschoren. Het haar wordt zorgvuldig opgevangen in een bolletje deeg door onze dochter. Later zal het haar in het stromende water van de Nieuwe Waterweg gegooid worden.

Eerlijk gezegd is het moeilijk voor mij om alles van deze ceremonie te begrijpen, maar het voelt vertrouwd. Ik voel de geest die waakt over onze kleindochter, haar beschermt en haar helpt een mooi, waardevol leven te leiden.

Laat die geest maar waaien, zou ik zeggen!

Energietransitie in mijn hoofd…

30 vrijdag apr 2021

Posted by in individu & omgeving

≈ 1 reactie

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is img-20210425-wa0025-1.jpeg

Twee of drie blogs per maand schrijven gaat de laatste tijd niet lukken. Praktisch gezien heeft het te maken met ons chaletje in Friesland, waar we afgelopen maand enkele keren naar toe zijn gegaan. Dat geeft een leuke afleiding van al het coronagedoe. Er moet nog van alles geregeld worden, zoals de aanleg van een terrasje en de inrichting daarvan met wat tuinmeubelen. Belangrijk is ook het leggen van contact met de buren op deze camping. Inmiddels hebben we met de meesten kennis gemaakt en dat voelt goed. Zijn we weer thuis in Rotterdam dan overvalt mij de laatste tijd een gevoel van passiviteit. Ik denk dat het te maken heeft met de berichtgeving en communicatie over de politieke situatie waar ons land zich in bevindt én de al langslepende corona-lockdown. Ik krijg er weinig tot geen energie van.

Luister ik naar het nieuws dan hoor ik politici en media zich in grote woorden druk maken over wat wel en niet gezegd is in de formatiebesprekingen of in de ministerraad over Tweede Kamerleden. De achterliggende inhoudelijke discussie over macht en tegenmacht blijft onderbelicht door dit oeverloze gekrakeel door alle partijen. Wat mij daarbij stoort is dat beide ‘kampen’ nauwelijks de hand in eigen boezem steken. Zowel de regering als de Tweede Kamer zijn verantwoordelijk voor allerlei wetgeving waarin fraudebestrijding en wantrouwen naar de burger het uitgangspunt is. Ondertussen lukt het niet om de tienduizenden burgers, die ten onrechte van fraude zijn beticht, eindelijk te compenseren en te rehabiliteren. Het hun aangedane leed wordt alleen maar groter en groter….

Luister ik naar het nieuws rond corona, dan hoor ik deskundigen en niet deskundigen zich al maanden druk maken om wat er allemaal niet goed gaat in vergelijking met andere landen. De maatregelen die telkens – al of niet – aangescherpt worden, vergroten het draagvlak onder de burgers niet, integendeel. Wij, burgers, worden te weinig meegenomen in het hele proces rond corona.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is 20210418_145346.jpg

Ondertussen wacht ik op een nieuwe regering die twee urgente thema’s, namelijk een sociaaleconomisch herstelplan na corona én een groots klimaatplan, zal moeten agenderen. In beide plannen zijn draagvlak en betrokkenheid van burgers essentieel. Echter in de afgelopen coronaperiode zijn er heel veel initiatieven opgezet door burgers, die tot nu toe helaas nauwelijks zijn uitgevoerd. Dat moet en kan anders, liefst vanaf vandaag. Gebruik en activeer de kennis van burgers en stuur die kennis aan vanuit een breed deskundig netwerk. Maak op heel korte termijn – vóór de zomer – een eerste herstelplan dat volop ruimte biedt aan al die goed doordachte plannen uit de horeca, de sport, de fitness, de winkels, kunst, cultuur enz.. Ga er van uit dat de burger weet wat goed voor hem is en dat hij graag energie stopt in dingen die goed voor hem zijn. Onze hoofden moeten na al dat coronagedoe weer volstromen met frisse gedachten.

Wat het klimaatplan betreft moeten we eveneens loskomen uit de mantra van ‘dat is te omvangrijk, dat kost te veel geld, het is niet haalbaar’ enz. enz.. Afgelopen week krijg ik in mijn mailbox een uitnodiging voor de voorpremière van de documentaire Het Paradijs op Aarde begint in Nederland met de energietransitie. Een documentaire van Ruud Koornstra, nationaal energiecommissaris.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is ruudkoornstra.png
Ruud Koornstra

Wat een energie straalt deze man uit en wat een prachtige voorbeelden laat hij zien! Na anderhalf uur zit mijn hoofd vol frisse ideeën en energie. De film zit vol met Nederlanders, die in ‘schuurtjes’ de prachtigste uitvindingen doen. Nederland kan koploper worden in deze sector. We kunnen de kilmaatdoelstellingen 2030 halen, want we pakken het slim aan met energie, vervoer en gezonde voeding.

Deze documentaire geeft de burger moed! Mijn gevoel van passiviteit op dit moment maakt plaats voor een positieve energietransitie in mijn hoofd. Ik krijg zowaar weer zin om een blog te schrijven.

PS. Je kunt de documentaire vinden op YouTube. Kijk ook maar eens op http://www.energiecommissie.nl

‘Leven in de brouwerij’

08 donderdag apr 2021

Posted by in Levensgebieden

≈ 1 reactie

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is 20210408_160447.jpg

Aan het saaie coronaleven lijkt een einde te komen. Tweede Paasdag heb ik de eerste coronaprik gekregen en vanaf 21 april wordt de lockdown versoepeld. Dat alles is een feestelijk moment. Ik snak er naar om mijn kinderen weer te kunnen omhelzen, mijn kleinkinderen te knuffelen, mijn broers en zussen een zoen te geven op beide wangen en mijn vrienden een hand of een hug te geven.

Het zwaarste van de coronaperiode van meer dan een jaar is voor mij het gemis aan persoonlijke, intieme contacten met je dierbaren. Niet eerder in mijn leven – vierenzeventig jaar – ben ik zo lang op de proef gesteld in dit levensgebied van sociale contacten. Zeker zo belangrijk is het levensgebied van zingeving en inspiratie. Voor iedereen in ons land is het zeer gewenst dat er weer ruimte komt om andere mensen te ontmoeten of naar theater, museum, dierentuin en pretpark te gaan. En hoe verlangen we er allemaal naar een terrasje te pikken en daar met andere mensen over van alles en nog wat te kunnen kletsen. Al dit soort mogelijkheden maakt dat je een prettig leven kan leiden. Natuurlijk speelt ook mee of je financieel redelijkerwijs rond kan komen en of je gezondheid zodanig is dat je het leven de moeite waard kan blijven vinden. Wel is het zo dat ieder mens zelf bepaalt welke accenten op de diverse levensgebieden de doorslag geven of het leven prettig is.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is 20210403_134822.jpg

Ik merk dat ik in de pensionado fase meer dan daarvoor op mijzelf ben aangewezen als het gaat om zoeken naar ‘leven in de brouwerij’ liefst in combinatie met warme contacten. Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat mijn lief en ik dat samen kunnen doen. Die warme contacten kunnen er in allerlei gradaties zijn. In onze innercircle zitten mensen bij wie wij ons maximaal veilig en vertrouwd voelen. Daaromheen zijn mensen die ons dierbaar zijn, waarvan sommigen dichtbij ons staan en anderen meer op afstand. Al die contacten hebben hun eigen dynamiek en intensiteit al naargelang onze leefsituatie. Nu we door corona geen verre reizenvakanties meer kunnen en willen maken, hebben we bedacht dichterbij bij huis te blijven. Sinds twee weken hebben wij een chaletje op een camping aan een meer in Friesland.

Eerlijk gezegd heb ik mij altijd verzet tegen allerlei stereotype beelden en gedragingen die je krijgt als je gepensioneerd bent: een volkstuintje huren, je gewone fiets inruilen voor een elektrische fiets mét helm, een trekhaak voor een fietsendrager op je auto laten zetten of verhuizen van een groot huis naar een appartement. We doen het inmiddels allemaal en vinden het nog leuk en de moeite waard ook! En dan nu kopen we een stacaravan op een camping met weinig privacy om je heen…..Het coronagebeuren heeft ons er toe gebracht, simpelweg omdat we daar onze leefruimte mee vergroten waar we mensen kunnen ontmoeten. De keuze voor Friesland heeft te maken met het feit dat mijn broer al dertig jaar op die camping een stacaravan heeft en ook enkele vrienden van hem, die wij kennen.

Zoals wij ons pensionado leven invullen heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat we gezond zijn en dat we ons zo’n chaletje financieel kunnen permitteren. Onze ervaring is dat in alle levensfasen geldt dat het leven de moeite waard is als je blijft zoeken naar ‘leven in de brouwerij’ en naar inspiratie en zingeving vanuit je eigen mogelijkheden.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is img-20201009-wa0007.jpg

We stellen ons voor dat we de komende lente- en zomermaanden, als we zin hebben en het mooi weer is, we in de auto stappen en naar Friesland rijden om daar dan telkens een paar dagen te blijven. Onze eerst lentetrip hebben we de dagen voor Pasen gehad en zelfs hebben we al de meeste van onze directe buren ontmoet. Iedereen heeft ons enthousiast welkom geheten… wat wil je nog meer?!