Met veel plezier en enthousiasme zijn mijn lief en ik druk met ons verhuisproces. Het plezier zit er in dat het niet alleen gaat om dingen te regelen, maar vooral om hoe we dat doen en met wie. Het voelt dit keer als een bijzonder project. Het voordeel van het pensionado zijn is natuurlijk dat je weinig andere zaken om handen hebt, zodat je je hierop kan richten.
We hebben eerst samen met een goede vriend, die architect is, gekeken naar gewenste verbouwingsopties. Omdat hij in Brabant woont, zijn we twee keer uitgebreid bij hem op bezoek gegaan. Een goede reden om eens extra contact met elkaar te hebben en dat is fijn. Onze ideeën zijn inmiddels doorgenomen met de aannemer en die is aan het kijken en rekenen. Onze aannemer heeft al tweemaal eerder een grote verbouwing voor ons gedaan. Hij is echt enthousiast om deze klus weer voor ons te klaren. Dit contact is ook op dit front vertrouwd en warm.
Wat betreft de inrichting van ons nieuwe appartement doen wij zoveel mogelijk zaken met lokale, ons vertrouwde ondernemers. Niet alleen gunnen wij het die ondernemers, we willen daarnaast graag persoonlijk geholpen worden. Vanzelfsprekend is deskundige voorlichting en advies zeker zo belangrijk. Het is tevens prettig om datgene wat je aanschaft letterlijk gezien en gevoeld te hebben. Mijn ervaring is dat je via internet ongetwijfeld voordeliger uit kunt zijn qua aanschafprijs van veel artikelen. Echter bij grotere en meer diverse aanschaf is het bezorgen, aansluiten apparaten, monteren meubels én de service achteraf belangrijk. Een goede lokale ondernemer heeft vaak eigen mensen in dienst die de technische of andere praktische zaken uitvoert. Hij of zij komt, indien gewenst, vooraf op de locatie kijken en meten en rekent dan niet direct honderd euro voorrijkosten. En als het gaat om een scherpe prijsstelling is er altijd te praten over een korting of iets dergelijks.
Sowieso is onze hele verhuisactie behoorlijk lokaal georiënteerd, blijkt achteraf. De makelaar, die ons huis verkocht heeft en (toevallig) ons nieuwe appartement in verkoop had, heeft zijn kantoor in dezelfde straat, waar wij nu wonen. De hypotheekadviseur heeft ook zijn kantoor in de straat, wel aan de andere zijde. En het appartement waar we gaan wonen ligt in het verlengde van onze straat. De verhuizer die we gekozen hebben uit twee offertes is ons bekend en vertrouwd van de vorige verhuizingen
Waarom denk ik er nu zo over na en schrijf dit in mijn blog?
Ik hecht steeds meer waarde aan mijn directe leefomgeving. Nu ik daar als pensionado meer tijd aan besteed, merk ik dat goede sociale contacten mijn dagelijkse leven extra prettig maken. Wat de inner circle van familie en vrienden betreft wist ik dat al, maar de schil daaromheen begin ik de laatste tijd meer en meer op te zoeken en te waarderen. 
Ik bedoel daarmee de contacten met buren, wijkbewoners, evenals de kleine middenstanders in de wijk en in de stad. Sociale cohesie vormt de kern van ons bestaan. In deze tijd van individualisering zullen we daar extra aandacht aan moeten geven. Dat geldt wat mij betreft evenzeer voor de globaliserende consumentenwereld. Deze wordt in toenemende mate anoniemer en (nog erger) gestuurd door algoritmen. Dat is nu juist wat ik niet wil. Ik wil het liefst waar mogelijk in de consumentenwereld een persoonlijke benadering en service. Dat kan alleen als ikzelf en de betrokkene het persoonlijke contact ervaren als meer dan alleen de koop van een product of dienst.
Als ons verhuisproces ongeveer op die manier verloopt, weet ik zeker dat wij straks in ons nieuwe, mooie appartement extra genieten. Het is dan niet alleen de inrichting zelf die tot tevredenheid leidt, het is ook de herinnering aan hoe we het gedaan hebben en met wie.
De komende maanden ligt er voor mijn lief en mij een welkome uitdaging. We zijn druk bezig met het maken van een verbouwings- en inrichtingsplan. Het geeft enorm veel plezier en energie. Ik merk tegelijkertijd dat ik al iets van een afscheid aan het nemen ben van onze huidige woning. Ineens ga ik plekken in huis zien die eigenlijk een opknapbeurt nodig hebben. Ook ben ik mij geestelijk aan het voorbereiden op het wonen in een appartement waar alles gelijkvloers is, behalve de hoofdentree. Altijd heb ik gewoond in een huis met een brievenbus bij de voordeur. Ik neem mij voor, straks bij het opstaan, eerst mijn joggingspak aan te trekken om de ochtendkrant op te halen uit de brievenbus in de centrale hal. En ja……we komen te wonen op de derde verdieping, dus ga ik niet de lift pakken, maar de trappen. Ik kan niet wachten….. 
Je huis verkopen en een nieuw huis terugkopen levert altijd de nodige stress op. Ik ga nu voor achtste keer met mijn lief dit proces in, dit keer in de levensfase als fulltimepensionado. Vergeleken met al de vorige verhuizingen merk ik bij mijzelf dat de verhuisstress vele malen hoger is dan anders. En dan mag ik mij nog gelukkig prijzen dat de feitelijke koop van ons nieuwe appartement en de verkoop van ons prachtige huis zeer snel is verlopen.
In het appartementencomplex waar we gaan wonen, zullen we daarnaast vast nieuwe contacten op kunnen bouwen. We blijven in de wijk waar we bekend en vertrouwd zijn met de
We eten graag buiten als het qua temperatuur kan. Ons hoekappartement heeft weliswaar twee balkons, maar dit ‘buiten’ lijkt ons niet ideaal omdat het toch een enigszins stenen omgeving is.
Voor mij als pensionado voelt het goed om het nu te verhuizen. Er is extra stress, maar ik ben nog voldoende stressbestendig en kan snel weer energie bijtanken. Ik voel het als een uitdaging samen met