De vraag ‘heb je ook hobby’s?’ komt onverwacht. De pensionado die mij dat vraagt is een medebewoner van ons vakantieplekje in Langweer en een enthousiast visser. Het is bloedheet en we zitten met een aantal mensen in de schaduw aan het Langweerderdiep.

Hobby’s?…..ik weet niet zo gauw iets op te noemen. Mijn lief is een enthousiast theeliefhebber en doet de opleiding tot theesommelier. Zij daagt mij enkele weken geleden uit om eens na te denken over een ‘echte’ hobby. Zij ziet dat ik mij af en toe verveel. Eerlijk gezegd klopt dat. Mijn dagen zitten best redelijk gevuld met allerlei bezigheden, maar de meesten ervaar ik niet als een hobby. Zo heb ik de Huiskamerochtend in de wijk, schrijf een blog, doe wat dingen in ons appartementencomplex, help mijn lief in ons volkstuintje, ben oppas van de kleinkinderen, spreek af met vrienden, lees een boek en doe allerlei huishoudelijke klusjes.

Het schrijven van een blog voelt wel als een ‘echte’ hobby. Ook de cursus ‘korte verhalen schrijven’ die ik ga volgen in het najaar en de theeopleiding van mijn lief zijn echte hobby’s. Voor de tweede keer in tien jaar probeer ik te golfen, maar ik ben niet zó gemotiveerd dat ik er met plezier naar uitkijk. Daar komt bij dat mijn linkerheup niet meewerkt als ik ver moet lopen.

Op internet lees ik: ‘Een hobby (liefhebberij) is in het algemeen een ontspannende activiteit die men met enige regelmaat in de vrije tijd uitoefent. Een gevoel van persoonlijke voldoening is daarbij een belangrijke motivatie….’

Deze definitie helpt mij, mijzelf de spreekwoordelijke schop onder de kont te geven en niet zo ingewikkeld te denken en te doen. Eenmaal pensionado heb je alleen maar vrije tijd, niets hoeft meer, alles mag. Ik voel mij gezond en heb lieve mensen om mij heen.

Ik daag daarom mijzelf uit iedere dag op te staan met de gedachte: ‘Daar ga ik vandaag lekker mee bezig, maakt niet uit waarmee en…… zelfs mag ik mij af en toe vervelen.’