Vanuit ons appartement op de derde verdieping kijken we één verdieping lager op een plat dak. Daaronder zijn studio’s voor studenten. Dit dak is afgelopen weken helemaal vernieuwd met als toetje een volledig groen dak. Het is bijzonder om te ervaren dat dit groene dak een prettig gevoel teweegbrengt. Juist in een stadse, stenen omgeving is het effect van dat groene gevoel extra groot.

Ik merk bij het ouder worden, dat ik steeds meer aandacht en respect krijg voor mijn directe leefomgeving en dan speciaal de groene uitstraling daarvan. Zo geniet ik van ons volkstuintje, de vogels die daar vliegen, de bloemen en planten die het hele jaar door groeien en bloeien. Het klinkt clichématig maar zo is het nu eenmaal. Natuurlijk hebben we in de woonkamer een met ballen en lichtjes versierde groene kerstboom staan. Onder de boom staat een groepje kerstfiguren inclusief Maria, Jozef, het kerstkindje, enkele schaapjes en de os. De beeldjes zijn leuk speelgoed voor onze kleindochter. Op ons balkon hebben we een kunstkerstboom met lichtjes neergezet. Zo zijn we helemaal in de sfeer van kerst 20.20.

Kerst roept dit coronajaar meer sentiment op dan andere jaren. Zoals veel andere Nederlanders hebben we de kerstmaaltijden met kinderen en familie verspreid over vier dagen. We houden ons strikt aan de maatregelen van maximaal drie personen als gasten. Dat betekent dat we onze kinderen en kleinkinderen dit jaar niet samen tegelijk zien. Erg jammer, maar het zou extra tragisch zijn als er een heftige opleving van besmettingen plaatsvindt na Kerst en Oud en Nieuw. We zijn nu bijna zover dat we gevaccineerd gaan worden. Kerstavond is helemaal anders dan anders. Altijd gaan we kerstavond naar de nachtmis in de katholieke kerk. Het is een traditie geworden, die mijn lief en ik al 46 jaar koesteren. Vooral het naar huis lopen uit de kerk in de stille nacht is een heerlijk moment. Eenmaal thuis eten we een sneetje krentenbrood met roomboter en drinken als slaapmutsje een cognacje. Kerst 20.20 zal anders zijn en dat geldt ook voor Oud en Nieuw.

De coronacrisis zal ons dagelijks leventje tijdens deze jaarwisselingsperiode niet gemakkelijk maken. We worden geacht zoveel mogelijk thuis te blijven en weinig mensen te ontmoeten. Er is (buiten de TV) weinig afleiding. Ik hoop dat er dit jaar veel bezinningsmomenten zijn, waarbij nagedacht wordt over de toekomst na corona. Duidelijk is dat we met 7,8 miljard mensen op deze aarde leven en dat het beslag dat de mensheid daarop legt enorm is. Ik hoop dat iedereen – mede door de snelle verspreiding van het coronavirus – goed doordrongen is van het belang van SAMEN en VERBONDENHEID. Ieder individu is een microscopisch kleine schakel in de mensheid, maar corona laat zien dat veel schakels een groter geheel kunnen vormen, ten positieve en ten negatieve. Mijn grote trefwoorden 20.20 zijn o.a.: klimaat, milieu, gezondheid, migratie, menselijkheid en democratie. Op kleine en soms individuele schaal wil ik mee blijven denken en doen in de hoop dat mijn kinderen en kleinkinderen en alle mensen een goede toekomst hebben en houden.

Mijn toekomstperspectief wordt steeds korter. Dat gevoel is bij mij sterker geworden na mijn zeventigste verjaardag. Mijn levensdoelen probeer ik daarom vooral te zoeken en vinden in het hier en nu. Het groene dak is zo’n voorbeeld dat mij inspireert. Hoe meer groen in onze wijk hoe prettiger het is. Samen met andere wijkbewoners zijn mijn lief en ik actief in ons wijkje Struisenburg in Rotterdam: meer groen, huiskamer ontmoetingen en we prikken wekelijks vuil van de straten. Met familie, vrienden en vele anderen onderhouden we warme, sociale contacten. Overal zoeken wij naar SAMEN EN VERBONDENHEID en vormen zo een grotere schakel.

In dat perspectief staat ook het schrijven van dit blog, al vanaf 2014. Ik dank alle trouwe lezers en spreek de wens uit dat we samen in verbondenheid op weg gaan naar een gezond en gelukkig 2021.