Het gaat tergend langzaam, maar het lijkt erop dat er omdenken plaatsvind in Nederland ten aanzien van ouder worden en de waarde ervan. Er wordt steeds meer gedacht in termen van kansen en mogelijkheden, dan in die van zorg en problemen. Het begint al met vragen als: ‘Wanneer ben je oud?’ ‘Ben je oud vanaf het moment dat je AOW krijgt?’ ‘Doe je er nog toe, als je niet meer hoeft te werken en hoe dan?’

Het besef groeit dat het niet een kwestie is van simpelweg een vaste biologische leeftijdsknop omdraaien. Op politiek landelijk niveau vindt er discussie (of liever gesteggel) plaats over het tijdstip van de AOW leeftijd en het ombouwen van ons pensioenstelsel, meer gericht op individuele grondslag. De wensen en behoeften op het gebied van work-life-balance moet in de huidige tijd van individualisering maatwerk zijn. Tussen werken en niet meer werken hoort een flexibele overgangsperiode, inclusief een life long learning programma. In dat verband is het interessant dat het ministerie van Sociale Zaken onlangs expliciet aandacht vraagt voor de doorontwikkeling van vijfenveertig plussers. Tien jaar geleden heb ik persoonlijk aan de toenmalige minister Donner een onderzoeksrapport overhandigd rond dit thema met als titel ‘Midlife Resourcing, behoud van 45+ talent’.

Ook andere initiatieven poppen up. Via via kom ik in contact met Afterworknet. Het is een landelijk netwerk voor mensen die vlak voor of al in de pensioenfase zitten en die zo graag op een of andere manier zinvol willen blijven participeren in onze samenleving. Deze ouderen zijn zich er van bewust dat zij met al hun ervaringskennis economisch en sociaal kapitaal bezitten. Dat kapitaal willen zij bewust en doelgericht beschikbaar stellen voor mens en samenleving. Op een symposium van dit landelijke netwerk dat nog in de beginfase van ontwikkeling van concrete activiteiten zit, ontmoet ik iemand van Nationale Nederlanden. Zij is manager van het innovatieve programma Carefree Retirement, een programma dat zich richt op ontwikkeling van nieuwe concepten rondom (het voorbereiden op) een zorgeloze oude dag. De thema’s waar NN nieuwe concepten voor wil ontwikkelen zijn breed en zeker niet alleen gericht op financiële dienstverlening. Denk aan vitaal oud worden, duurzaamheid, work-life balance en zingeving. Het blijkt een leuk en zinvol contact, want enkele dagen later word ik door haar uitgenodigd als expert aan te schuiven bij een workshop zingeving.

Voor mij horen zingeving en inspiratie bij elkaar. Ik daag mijzelf al mijn hele leven uit, zoek altijd inspiratie en blijf mij nu bij het ouder worden richten op een actief leven. Een van mijn dagelijkse bezigheden is daarom een blog te schrijven en dat doe ik inmiddels al vanaf 2014. Ik laat mij niet door ouderennota’s en andere gremia aanpraten dat ik oud ben, zielig en afhankelijk. Ik laat mij ook geen Zwitserleven gevoel door commerciële bedrijven aanpraten. Ik ben oud en wijs genoeg om te weten dat genieten niet vanzelf gaat, daar heb je inspiratie en uitdaging voor nodig. Om mij te blijven ontplooien tot op zeer hoge leeftijd hoop ik vooral gebruik te maken van mijn opgebouwde ervaringskennis. Ik weet uit wetenschappelijk onderzoek dat goed ontwikkelde ervaringskennis van grote waarde is, allereerst voor je zelf en van daar uit met je omgeving. Je hebt geleerd (zinnige) keuzes te maken of er op te vertrouwen dat die keuzes er komen. Met ervaringskennis bouw je innerlijke kracht op, die je in staat stelt zo lang mogelijk de eigen regie over je leven te voeren. Die eigen kracht helpt je daarnaast om je open te blijven stellen voor je directe omgeving en voor de samenleving, waardoor je maximaal actief kan blijven in sociale netwerken.

Zo’n workshop zingeving bij NN is natuurlijk ‘kaasje’ voor mij als fulltime pensionado en gerontoloog met een missie om dat omdenken in ouderenland te stimuleren. Eerlijk gezegd geeft het een heerlijke boost energie…..’Je doet er toe!’