We zijn deze eerste ochtend in het erg warme Irkutsk meer dan anderhalve dag non stop onderweg. Niets is dan lekkerder je te douchen en schone kleren aan te trekken. Maar omdat de koffers er nog niet zijn, zal ik na het douchen weer dezelfde onder- en bovenkleding aan moeten doen. In de badkamer van onze homestay liggen natuurlijk de toiletspullen van de familie. Ik ben zo vrij om (ongevraagd) tandpasta van hen te gebruiken om met mijn vingers een beetje mijn tanden te poetsen. Over intimiteit gesproken voel ik mij in deze badkamer een tikkeltje ongemakkelijk. Dat wordt versterkt als ik eerst een rekje met gewassen vrouwenondergoed moet weghangen, voordat ik onder de douche kan gaan staan. In een homestay kom je snel in de persoonlijke leefsfeer en gebruiken van die familie terecht, maar toch…., het is wennen. Wat mijn dagelijkse lichaamsverzorging betreft, wordt het straks bij de nomadenfamilies in Mongolië nog een grotere uitdaging. Op de website van onze reisorganisatie Yourplanettravel heb ik gelezen: ‘Houd rekening met zeer eenvoudige omstandigheden. Het toilet is van het type “gat in de grond”, iets buiten het kamp. Een douche is er niet; je wast je op de hand.’ Een voordeel is dat ik als kind in de jaren vijftig van de vorige eeuw, nog heb meegemaakt dat er slechts één koud waterkraan in huis was.  Elke zaterdagmiddag werden zes kinderen om de beurt in een teil met warm water (aan de kook gebracht in een grote pan op een gasstel) gewassen, gewoon in de woonkamer waar iedereen bij was. De rest van de week haalde je hier en daar een nat washandje over je lijf. Schoon ondergoed kreeg je maximaal twee keer per week en de bovenkleding droeg je minstens een week. WC papier was er ook niet altijd, dan maar stukjes krantenpapier. De WC bril met een scheur en het altijd kapotte slot op de deur werden zelden gerepareerd met alle gevolgen van dien……

Met de alleraardigste oudere Russische gastvrouw hebben we in ‘Rudi Carell Duits’ kunnen praten over mogelijk interessante plekjes in deze grote stad, die bekend staat om haar houten huizen. Veel er van zijn behoorlijk verwaarloosd en de meesten staan scheef. Ze zijn wel kleurrijk geschilderd. De belangrijkste musea, winkels, horeca liggen aan ( hoe kan het ook anders) de Leninstraat en de Karl Marxstraat, twee grote en lange straten die het centrum van Irkutsk bepalen. We brengen deze eerste dag, het is inmiddels al middag, een bezoek aan Elena van het lokale reisbureau dat onze reisorganisatie inhuurt. Elena heeft ons vorig jaar fantastisch goed geholpen toen wij vanwege de diefstal aan het Baikalmeer in de problemen zaten. We bedanken haar nogmaals en geven haar een klein presentje uit Nederland.

De tweede en derde dag banjeren we lekker relaxed door de warme (35 graden) stad, bezoeken een kerk, een museum, drinken langs de rivier een Baltika biertje en eten heerlijke Russische soep in een restaurant in het toeristische ‘130 Kwartier’. In de Karl Marxstraat hebben we vorig jaar in een Belgisch (!) restaurantje iets gegeten. Ik kreeg toen vanwege alle sores met het gestolen paspoort van mijn lief geen hap door mijn keel. Na enig zoeken vinden we deze plek weer terug. Dit keer zitten we lekker ontspannen op het terras in de achtertuin van dit restaurant en smaakt het biertje en het eten prima. De tweede avond, ’s avonds om negen uur, staat zomaar ineens de chauffeur met onze twee koffers voor de deur van onze homestay. Het geluk is dit keer met ons! Wat ons betreft zijn we voldoende geacclimatiseerd en zitten we lekker in de vakantiemodus.

Laat nu Mongolië maar komen!