Het is weer een tijdje geleden dat ik een dagje meemaak vol adrenaline in mijn lijf. Staatssecretaris Teeven brengt een werkbezoek aan de Pauluskerk en in zijn kielzog komt ook burgemeester Ahmed Aboutaleb mee. Een dergelijk bobo bezoek levert een waar circus op. Als bestuursvoorzitter van de Pauluskerk mag ik tijdens dit werkbezoek optreden als gastheer. De afgelopen dagen is er in de media veel aandacht voor de BBB (Bed Bad Brood)regeling, op basis waarvan vluchtelingen zonder verblijfstitel recht hebben op minimaal nachtopvang. De voorzieningenrechter heeft daar in december een uitspraak over gedaan. Teeven is daar niet blij mee en wil er niet echt aan meewerken. Wij vanuit onze Pauluskerk vinden de Bed Bad Brood regeling juist een goede eerste stap op weg naar een rechtvaardiger en humaner behandeling van vreemdelingen. Het vreemdelingenbeleid is volgens de Pauluskerk niet effectief en zelfs inhumaan: er worden te veel fouten gemaakt in het afwijzen en toelaten van mensen die een verblijfsvergunning aanvragen, procedures duren veel te lang en zijn onzorgvuldig, het uitzetten van uitgeprocedeerde asielzoekers slaagt nauwelijks en het opsluiten van mensen zonder verblijfspapieren is onmenselijk en in strijd met internationale verdragen. De Pauluskerk is dan ook van mening dat het huidige vreemdelingenbeleid moet veranderen. Ten aanzien van de BBB regeling is afgelopen weken in nauw overleg met de gemeente besloten om in Rotterdam enkele kleinschalige nachtvoorzieningen te starten voor deze mensen zonder verblijfspapieren. Twee dagen voor dit werkbezoek hebben wij Teeven laten weten dat wij in de Pauluskerk officieel met een BBB-voorziening zijn gestart. Nu vandaag, dagen wij Teeven uit op dit hoofdpijn dossier. We heten hem welkom in het hol van de ‘BBB leeuw’. Voor mij persoonlijk als mens en burger van de stad Rotterdam is het eigenlijk heel eenvoudig. Ieder mens kan pas echt mens-zijn, kan pas leven als hij een eigen plekje heeft, waar hij zich veilig en geborgen voelt. Van daaruit kun je de wereld in en aan. Dat geldt extra voor mijn medeburgers in Rotterdam, die aan of over de rand van de samenleving terecht zijn gekomen, in psychische en fysieke nood zijn geraakt en rondzwerven in de stad. Dat geldt ook voor vluchtelingen met of zonder verblijfspapieren. Medemensen die juist uit wanhoop op zoek zijn gegaan naar een dergelijk plekje, omdat zij dat niet mogen of kunnen hebben in hun geboorteland en die uiteindelijk in onze stad terechtkomen. Onze burgemeester Ahmed Aboutaleb zegt het een aantal keren tijdens het werkbezoek van Teeven: ‘De Pauluskerk is de huiskamer van Rotterdam voor deze ontheemden in onze stad en het is goed dat die plek er is. Wij willen in Rotterdam niet dat mensen op straat creperen.’ De Pauluskerk gaat een laagje dieper als het onze gemarginaliseerde mensen in onze stad betreft. Wij bieden hen allereerst gastvrijheid in het Open Huis, een veilige plek waar ieder zich even geborgen weet. Zeven dagen per week van negen tot negen kan iedereen daar terecht. Vrijwilligers, jong en oud, staan klaar om hen te ontvangen en te ondersteunen. Ook vluchtelingen zonder verblijfspapieren in Nederland begeleiden en ondersteunen wij en sinds deze week bieden wij hen officieel Bed, Bad en Brood. We hoeven het niet meer stiekem te doen, of illegaal. Een jaar of wat geleden lijkt het er even op dat je zelfs van illegaliteit beschuldigd kan worden als je deze vluchtelingen zonder verblijfspapieren helpt: ‘Gekker kun je het niet maken!’ De staatssecretaris heeft tijdens dit werkbezoek met eigen ogen kunnen zien dat de Pauluskerk zeer zorgvuldig en menswaardig met deze vluchtelingen zonder verblijfspapieren omgaat. Wij helpen sommige van hen alsnog een verblijfsvergunning te krijgen, en als dat echt niet kan, dan helpen wij hen om terug te keren naar het land van herkomst, verwijzen door waar nodig en leggen contact met de juiste instanties. Tegelijkertijd zijn zij altijd welkom in het Open Huis van de Pauluskerk voor dagactiviteiten, waaronder taalcursussen, gezondheidszorg en pastorale ondersteuning. Als het werkbezoek dan voorbij is, en mijn lijf nog vol adrenaline zit, heb ik het gevoel niet alleen de staatssecretaris te hebben ontmoet en gesproken, maar ook de medeburger Teeven, die welgemeend en met open mind naar de Pauluskerk is gekomen. Ik hoop dat hij de veiligheid en de geborgenheid van ‘de huiskamer van Rotterdam’ heeft gevoeld.

Nu maar afwachten of hij er iets mee gaat doen.