Uit onderzoek weten we dat de kans groot is dat het vermogen tot aanpassen aan veranderingen in werk en leven afneemt met de jaren. Veel vijftigers en zestigers hebben daar last van in hun werk en veel vijfenzestigplussers in het leven algemeen. Toch is het niet gezegd dat bij alle ouderen de mentale veerkracht minder wordt. ‘Oefening baart kunst’ is daarom een van mijn motto’s en ik probeer als fulltime pensionado op allerlei manieren de veerkracht te behouden. Voor mij is belangrijk daarbij de logica van mijn gevoel én accepteren dat de wereld om mij heen blijft veranderen en dat het steeds sneller gaat. Ik kan geïnspireerd worden door oudere mensen, die goed met hun tijd mee kunnen gaan. Ik weet dat als ik mijn veerkracht niet meer heb, dat angst voor het onbekende gaat overheersen en dat ik mij dan ga terugtrekken achter de geraniums.
De afgelopen weken heb ik (en heel Nederland) een prachtig voorbeeld kunnen zien van iemand die grote veerkracht toont in zijn werk en zijn leven: onze tweeënzestig jarige bondscoach. In mei weet ik bijna zeker dat deze zeer eigenwijze bondscoach niet zal afwijken van zijn vaste denk- en gedragspatronen, dat doen de meeste mensen nu eenmaal niet meer op die leeftijd. De algehele stemming in voetbalminnend Nederland en ook bij mij is: het wordt niets! Er is onvoldoende kwaliteit, we hebben te jonge en onervaren spelers, die ook nog vooral uit de zwakke, eigen Nederlandse competitie komen. Ze zijn niet fit genoeg, de toppers die er zijn, willen zich vooral zelf in de kijker spelen. Kortom, mijn gevoel zegt dat het niets wordt; het glas is half leeg! Er is één man in Nederland die er anders over denkt. Deze zeer eigenwijze, maar ervaren man gelooft nu eenmaal heilig in zijn eigen kunnen en gaat er altijd van uit dat het glas halfvol is. Hij gelooft ook in zijn spelers en in zijn staf. Met een prachtige mix van alle leeftijden, van allemaal individualisten uit verschillende generaties, gaat hij misschien wel de grootste uitdaging in zijn carrière aan. Hij maakt in zeven weken van dit zelf samengestelde groepje een hecht team. Een team dat in staat is zijn tactische aanwijzingen goed uit te voeren, dat een rotsvast vertrouwen heeft in het eigen kunnen en dat een geweldige mentale veerkracht toont. Deze man heeft mij met zijn veerkrachtige houding en aanpak een aantal inspirerende werk- en levenslessen meegegeven. Zoals het simpele feit dat een evenwichtige aandacht voor de gehele mens (o.a. werk en privé) kan helpen om tot goede prestaties te komen. Wie krijgt er niet een warm gevoel bij het zien van de Oranje speler, die meteen na de wedstrijd de interviewer te woord staat met zijn dochtertje op zijn arm en zijn zoontje hangend aan zijn been? En wat te denken van de ‘les’ om vooral te kijken naar de mogelijkheden van mensen en niet naar de onmogelijkheden. We hebben allemaal kunnen zie dat onze ‘beperkte’ verdedigers en middenvelders fantastisch zijn gegroeid dit toernooi. En dan die teamspirit, dat onvoorwaardelijke trots-zijn op elkaar van jong en oud, wereldster of niet. Twee maanden later, een bronzen plak rijker, hang ik aan de lippen van de bijna drieënzestig jarige man, die doodleuk zegt geen vakantie nodig te hebben na deze zeer intensieve en heftige periode. Hij voelt totaal geen stress, integendeel, hij heeft het naar zijn zin, zit lekker in zijn vel, kan zich geen mooier werk voorstellen dan met jonge mensen op pad gaan. Hij popelt om in Engeland verder aan de slag te gaan.
Al bij al een klein, maar waardevol moment op onze nationale tijdlijn. Op mijn persoonlijke tijdlijn als fulltime pensionado is er weer energie vrij gekomen, die ik ga aanwenden voor mijn eigen veerkrachtontwikkeling.
fulltime pensionado 
Hi Geert, je geeft van Gaal te veel eer. Zijn vakmanschap met betrekking tot voetbal en teambuilding is onomstreden maar daar wordt je nog geen kampioen meer mee. Marketing en communicatie is de tweede pijler onder dit oranje geweest en dat kun je grotendeels op het conto van Kees Jansma en zijn team zetten. Als Oranje als toren hoge favoriet van start was ge gaan hadden ze dit resultaat nooit bereikt omdat de druk dan veel te hoog zou zijn. (vide het debacle Brazilie) Vandaar dat strategisch gezien de verwachtingen al ruim twee jaar behoorlijk zijn gedempt terwijl ze zich toch ongeslagen zich kwalificeerden. En gedurende de voorbereiding en de voorrondes werd de communicatiestrategie per resultaat verfijnd. Daarin speelde van Gaal gewoon de rol die voor hem geschreven werd door Kees Jansma c.s. En die rol speelde hij goed. En dat was ook contractueel geregeld en hij mocht op het gebied van marketing en communicatie zijn eigen gang niet gaan maar zich houden aan de KNVB lijnen.. Als je van Gaal niet goed regisseert in zijn publieke optreden gaat hij altijd wel een keer op zijn kont. Vide Barcelona, Munchen, AZ. etc. Ik weet niet of je het is opgevallen, er was geen persmoment waar Kees Jansma niet bij was en de regie had.
Ergo, je geeft van Gaal te veel eer. Hij heeft een goed product gemaakt, maar zowel het product als de maker werden meer dan uitstekend verkocht. En van die verkoop heeft van Gaal geen verstand, dat deden anderen voor hem. Het succes mag dan op hem stralen, het was uitstekend teamwork.Jos
Jos, dank voor je reactie! Je legt er een zeer interessante visie naast, waardoor wat mijn insteek voor dit blog betreft, een extra rolmodel (veerkracht & groei ouderen) zichtbaar wordt, namelijk Kees Jansma met zijn zevenenzestig jaar. Ook ‘chapeau’ voor hem! Het uitstekende teamwork, je zelf ondergeschikt maken in het belang van het grotere geheel, is een van de elementen die in onze geïndividualiseerde samenleving extra aandacht en support verdient. Als we dit type ‘producten en makers’ ervan goed in Nederland verkopen, zal de veerkracht en groei in onze samenleving toenemen. In een dergelijke samenleving zijn we in staat met en voor elkaar goede oplossingen te bedenken, bijvoorbeeld als het gaat over welzijn en zorg voor ouderen…. en dat bedoel ik te zeggen met ‘een waardevol moment op onze nationale tijdlijn en op mijn persoonlijke tijdlijn.’