Nog voor de koffie geserveerd is, opent mijn gesprekspartner met: ‘Ik denk niet echt over pensionado-zijn na, zoals jij en ik verveel me ook geen moment. Als dat anders wordt, zie ik wel.’ Een mooiere opmaat voor een inspirerend lunchgesprek over ‘evidence of being’ van een pensionado kan ik mij niet wensen.

Onze dichter des Vaderlands, René Gudde, roept in een artikel in Trouw de 55 plussers op zich al voor te bereiden op een leven na het werken. Goed burgerschap is volgens hem zo sterk gericht op je arbeidszame leven, dat de kans groot is dat je allerlei andere levensgebieden waar je juist na je werken behoefte aan hebt, verwaarloost. Dat kan ik inmiddels als beginnende pensionado bevestigen. Tegelijkertijd daag ik als gerontoloog mensen al jaren uit in alle levensfasen hun levensgebieden te onderhouden. Nu speelt bij het pensionado-zijn wel mee, dat we als samenleving daar geen ervaring mee hebben opgebouwd. Voor het eerst in het bestaan van de mensheid, worden we met zeer grote aantallen zo oud. Wij, pensionado’s, zullen het voorlopig zelf moeten uitzoeken. Aanvankelijk probeer ik zelf door te gaan, zoals ik gewend ben. Echter een goede balans vind ik niet in de afgelopen twee jaar. Natuurlijk is het langzaam wegvallen van het arbeidszame leven lastig, en ook andere levensgebieden staan onder druk: fysieke achteruitgang, minder inkomen. Ik werk hard om dat deel van mijn leven enigszins op peil te houden. Maar wil ik een goed leven als fulltime oudere hebben, dan moet ik tegelijkertijd extra investeren in de levensgebieden waar ik wel kan doorgroeien, zoals waarden/zingeving, sociale relaties.

In ons lunchgesprek komen allerlei vragen aan de orde: ‘Wat doen als je niet meer in het bestuur van die politieke partij zit? Wat als je niet meer elke dag 10 km kan hardlopen? Wat betekenen sociale contacten voor jou? Vraag je je wel eens af of dit nu het leven is en wat komt er dan?’ We verkennen de route hoe wij als pensionado het beste afscheid kunnen nemen van onze ‘traditionele’ daginvulling om er fulltime een andere invulling aan te geven. Ieder op zijn geheel eigen wijze en in eigen tempo.

En het smaakt naar meer, want we spreken na de lunch meteen opnieuw af.