De afgelopen twee maanden heeft mijn dagelijkse leven volledig in het licht gestaan van een grote ‘lichamelijke onderhoudsbeurt’: apneu, een nieuwe ooglens en eind november een nieuwe linkerheup. Nu zit ik in het revalideringstraject dat naar mijn idee goed verloopt. Het zal nog wel een tijdje duren, voordat ik als een kievit rondloop. Maar ik kan nu al concluderen dat 2023 er fysiek goed uit komt te zien. Je overdag fit voelen, alles helder en scherp kunnen waarnemen en gewoon goed en zonder pijn kunnen lopen biedt ongelooflijk veel kwaliteit aan het dagelijks leven.

Mij is opgevallen, dat je zo’n periode fysiek en mentaal volledig opgeslokt wordt door al dat gedoe met je lijf. Je komt niet toe aan je normale dagelijkse activiteiten, zoals bijvoorbeeld een blog schrijven. Je hele mindset wordt er door bepaald. Hoewel ik erg opzie tegen deze operaties, neem ik mij voor er mentaal zo positief mogelijk in te gaan staan, hoe lastig ook. Telkens heb ik tijdens mijn ziekenhuisbezoeken gedacht dat ik mij gelukkig mag prijzen in deze tijd in dit deel van de wereld te leven en oud te worden. Het is clichématig, maar ik kan het niet anders zeggen: onze gezondheidszorg is van topniveau. De kwaliteit van de artsen en medewerkers, de aandacht voor de patiënt, de uitgebreide voorlichting en de communicatie algemeen van zowel de longarts, als de oogarts en de orthopeed heb ik als zeer positief ervaren. Volgens mij helpt het om vertrouwen te hebben in de professionaliteit van de zorgverleners. Ik probeer daarom zo min mogelijk zelf doktertje te spelen door op internet van alles op te zoeken. Een beetje oriëntatie is prima, maar ik realiseer mij dat ik – hoe dan ook – afhankelijk ben van een professional.

Als patiënt doe ik bewust mijn best open te communiceren. Ik stel ‘domme’ vragen en ben niet bang om teveel te vragen als ik mij onzeker voel. Eenmaal in deze zorgcircuits rondlopend is het fijn en handig om vergezeld te worden van je lief of iemand anders. Het helpt je de vaak grote hoeveelheid informatie beter op te nemen.

Vanuit mijn vakgebied gerontologie pleit ik in mijn blog al jaren dat het goed is om al in een vroeg stadium je bewust te zijn van je eigen rol als je bij het ouder worden afhankelijk dreigt te worden. In de leeftijdsfase waarin ik verkeer, zullen de risicofactoren op gezondheidsgebied alleen maar groter worden. Ik kan nu zeggen dat een positieve en open houding als patiënt mij de afgelopen twee maanden goed heeft geholpen. Oefening baart kunst en dat geeft hoop voor de toekomst.

Ik ga nu rustig verder herstellen van de heupoperatie. Mijn lief en ik wensen de bloglezer een fijne kerst en een positief en vitaal 2023.