Het ene moment denk je alles goed onder controle te hebben, het andere moment nemen bepaalde gebeurtenissen een verrassende wending en raak je een beetje in de stress. Dat kan vanwege hele leuke en positieve dingen zijn, of minder leuke. De controle over iets hebben zit vooral in het hoofd. Daar moet ik de rust vinden, die mijn dagelijkse leventje weer in balans brengt. Het effect van onrust in je hoofd is fysiek te merken. Je voelt je gedurende de dag vele malen snel moe en lusteloos. Feit is dat je bij het ouder worden stressgevoeliger wordt. Daarbij komt dat je als pensionado meer tijd hebt om over zaken langer te denken.

Zo ben ik vanaf het moment dat ik vijfenzeventig ben geworden meer dan anders in mijn hoofd bezig met het perspectief van de dood, die wel erg dichtbij komt. Ik ben gezond van lijf en leden. Onze dochter is in verwachting en mijn lief en ik worden weer oma en opa, dit keer van een kleinzoon. Hoe gelukkig kun je zijn! En toch gaat het in mijn hoofd spoken….. Blijf ik nog lang gezond? Hoeveel jaar zal ik mijn kleinkinderen mogen meemaken? Zie ik ze naar de middelbare school gaan? Hoe reageren ze op opa als ze groter zijn? In plaats van een geluksgevoel, bekruipt me dan een gevoel van neerslachtigheid.

Op zulke momenten geef ik mijzelf een schop onder de kont. Kop op! Geert, doe niet zo moeilijk, zeg ik dan tegen mijzelf. Je hebt afgelopen zaterdag de eerste verjaardag van je jongste kleindochter gevierd. Je andere kleindochter wordt over een maand vier en gaat dan naar de basisschool. Je dochter is drieëntwintig weken zwanger…. Zeur niet, maar geniet van het opgroeien van je kleinkinderen en geniet ervan hoe je eigen kinderen hun rol als vader of moeder invullen. Geniet van de dag, prijs je gelukkig als vijfenzeventigjarige!

Ook praktische zaken kunnen je denken op hol laten slaan. Zo hebben we, mede door corona, besloten begin dit jaar een chaletje te kopen en dat te plaatsen op een camping in Langweer. Mijn lief en ik spreken af dat te doen voor vijf jaar. De achterliggende gedachte is dat we daarna weer actief op zoek willen gaan naar een andere manier van vakantie houden. Zo blijf je als oudere lekker actief en inspiratievol en dat is een goede manier om prettig oud te worden. We staan daar nu enkele maanden en hebben het erg naar ons zin. Maar zoals vaker in het leven gebeurt er iets onverwachts. Half augustus kondigt de eigenaar van de camping aan dat hij nog dit kalenderjaar de grond wil verkopen, het liefst aan de huidige bewoners. Mocht dat niet lukken dan verkoopt hij het aan een projectontwikkelaar. Deze boodschap is extra balen, omdat we de eigenaar eind vorig jaar nog nadrukkelijk gevraagd hebben of er op korte termijn iets met de huurconstructie van de grond zou gebeuren.

Tja en dan gaat het weer spoken in mijn hoofd. Je zit maar aan één ding te denken en emoties hebben de overhand. Het hoofd draait op volle toeren, echter niet constructief. Je voelt je snel doodmoe. Nieuwe schulden maken willen we eigenlijk niet in onze laatste levensfase. Het splinternieuw chaletje moeten verkopen betekent ongetwijfeld financieel een strop.

Na de eerste schrik herpakken we ons. We tellen onze zegeningen. Belangrijker dan geld is dat we gezond zijn en kunnen genieten van onze kinderen en kleinkinderen. Die gedachten alleen al geven rust en energie. We gaan een aantal opties op een rijtje zetten en die de komende twee weken verder onderzoeken. Ondanks het feit dat de uitkomst nog niet helder is, zijn we in control.

En, als het volgende week mooi weer is, rijden we naar Friesland om een paar dagen heerlijk te genieten van ons chaletje…… nu kan het nog…….!