Het gesprek ‘Waartoe zijn we op aarde’ tijdens het kerstdiner met vrienden heeft een mooi vervolg gekregen. Afgelopen week komen vrienden ons een goed nieuwjaar wensen. Zij hebben als presentje het boek van Fokke Obbema bij zich: ‘De zin van het leven, gesprekken over de essentie van ons bestaan.’

Hoe zwaar de vraag feitelijk is, hoe licht en prettig is het om sommige van deze verhalen te lezen. Zo zegt de schrijver A.L. Snijder: ‘Ik houd ontzettend veel van onbenullige dingen doen. Gewone bezigheden waar geen prestatie achter zit en die geen status hebben. Dat is voor mij de essentie van het bestaan. Ik ben helemaal niet van het stellen van grote doelen, dat vind ik een onaantrekkelijke manier van leven.’ Hij verwijst naar Epicurus, Grieks filosoof, vierde eeuw voor Christus, die als hoogste doel een rustig en gelukkig leven wilde leiden door zijn tijd vooral door te brengen met goede vrienden.

Ik word hier gelukkig van. Na mijn werkende bestaan ben ik nu in mijn derde levensfase zoekende naar nieuwe daginvulling. Ik heb altijd geweten dat ik geen hobby-knutselaar ben, maar vooral een mensen-mens. Voor mij zijn contacten met andere mensen een hobby. Ik richt mij allereerst op mijn familie en vrienden. Ik merk dat deze wanneer zij zelf in deze derde levensfase komen, eveneens meer behoefte hebben aan persoonlijk contact. Dat kan samen eten of fietsen zijn, naar een voorstelling gaan, een museum bezoeken of gewoon een bakkie doen en gezellig kletsen over van alles en nog wat…. gewone onbenullige dingen doen….

Al gauw na mijn pensionering word ik actief in mijn directe leefomgeving. Je bent meer thuis overdag en in plaats van alleen je eigen buren, zie je meer en meer andere mede wijkbewoners. Het begint met goedendag zeggen, later gevolgd door een praatje. Van het één komt het ander. Ik ben mijn boekenkast aan het opruimen en zet nu – als het droog is – een bak met boeken op het tafeltje voor ons huis met een briefje: ‘Meenemen mag, ruilen ook.’

Afgelopen jaar 2019 zijn we met enkele wijkbewoners een huiskamer-in-de-wijk gestart. Met een subsidie van de Gebiedscommissie kunnen wij een ruimte in een gebouw bij ons in de wijk huren inclusief koffie en thee. Elke woensdagmorgen kunnen wijkbewoners hier even binnenlopen om elkaar te ontmoeten en een gezellig praatje maken. En er is sprake van een zwaan kleef aan effect: sinds een half jaar hebben we in de wijk een knijpploeg, die elke week een uurtje vuil prikt en de overvolle containers in de gaten houdt. In een heus app-groep worden regelmatig allerlei ervaringen en gewone alledaagse onbenullige dingen uitgewisseld…..  

Mijn mensen-mens hobby gaat ook op als mijn lief en ik een verre buitenlandse vakantiereis maken. Omdat wij meestal een individuele reizen boeken, ontmoeten we gemakkelijker ‘gewone’ mensen in die landen. Twee jaar geleden bijvoorbeeld hebben we Iran bezocht en tijdens de contacten met de Iraanse chauffeurs en gidsen hebben we veel gesproken over de feitelijke situatie in hun land. Deze gesprekken gaan indirect over de onbenullige dingen des levens. Men snakt er naar! Maar er is sprake van een dictatuur met extreme onderdrukking als het gaat om het persoonlijke leven van ieder individu. Van onze gesprekspartners wil niemand oorlog, maar wel hoopt men op een omwenteling, een revolutie zonder geweld. De ‘gewone’ mens wil geen grote daden en doelen, zoals machthebbers vaak stellen. Men wil gewone onbenullige dingen doen…… Simpelweg een rustig, vredig en gelukkig leven leiden en hopen op een goede toekomst voor hun kinderen, 

Ik prijs mij zeer gelukkig in een land te wonen waar ik in vrede en welvaart samen met familie en vrienden …….gewone onbenullige dagelijkse bezigheden mag hebben.