Sinds kort zijn mijn lief en ik aan het nadenken over eventueel verhuizen naar een appartement. Altijd heb ik gezegd dat ik mijn hele leven wil blijven wonen in een ‘gewoon’ huis met verdiepingen. Mijn huis is zo verbouwd dat ik op de begane grond kan wonen en slapen, als het nodig zou zijn. Zelfs zou er een traplift in kunnen. Toch begint er iets te bewegen in mijn mindset en die van mijn lief.

Losse en vaste lasten

Directe aanleiding is het feit dat we qua inkomen, nu ook mijn lief onlangs met pensioen is gegaan, behoorlijk achteruitgaan. We weten waar we de rest van ons leven het qua inkomen uit AOW en pensioen mee moeten gaan doen. We hebben geen reden om te klagen, maar we zullen onze dagelijkse uitgaven meer in de gaten moeten houden, dan voorheen. Vooral maken we ons enige zorgen over mogelijke toekomstige kosten van onderhoud aan ons huis. We hebben een spaarpotje, maar als er een nieuw dak op moet, dan gaat dat potje gauw leeg. Erg inspirerend zijn onze verre reizen vakanties, die we de laatste jaren maken. Maar deze kosten meer geld dan onze vakantietoeslagen. Natuurlijk is dat wel een luxe wens, maar ja, we willen er nog wel een aantal proberen te maken. Zo zijn er nog meer losse en vaste lasten waar we iets mee moeten. We praten er over met gepensioneerde familieleden en vrienden, die al eerder de keuze gemaakt hebben om te verhuizen naar een appartement. Zowel op financieel als sociaal gebied heeft het hen veel opgeleverd. Reden genoeg om serieus verder te kijken.

Wij wonen vlakbij het centrum van Rotterdam. Ons huis heeft een flinke overwaarde en lijkt een gewild object in de woningmarkt. Bij verkoop zou het mogelijk moeten zijn met ons budget – mede dankzij de lage rente – een goed appartement terug te kopen met uiteindelijk lagere vaste woonlasten. Misschien houden we zelfs nog wat over voor ons spaarpotje…. Maar hoe maken we nu een juiste keuze?

Sociale contacten zijn van levensbelang

Allereerst willen we niet te ver van onze kinderen, kleinkind en vrienden wonen. Het moet dus in of vlakbij Rotterdam zijn. In een seniorenappartement tussen alleen maar ouderen willen we niet wonen. We zijn stedelingen en willen het liefst in of bij het drukke en dynamische centrum van de stad wonen, gewoon tussen andere stedelingen van alle leeftijden. Het aanbod van appartementen is behoorlijk groot in de prijsklasse waar we gaan zoeken. Echter, het moet wel een woonplek zijn waar we vrij gemakkelijk sociale contacten aan kunnen gaan met mensen die enigszins passen bij onze leefstijl en interesses. Altijd al, maar zeker bij het ouder worden zijn goede sociale contacten letterlijk van levensbelang.

Bij het ouder worden ga je meer tijd in huis en je directe omgeving doorbrengen. Het is daarom belangrijk dat je activiteiten kan blijven doen, die je doel en structuur geven. We kijken daarom of er voldoende voorzieningen op redelijke (loop)afstand zijn. Voor ons zijn dat bijvoorbeeld een cafeetje waar je koffie en een drankje kan drinken, een theater of bioscoop, een buurtwinkel als de Spar waar je een verse maaltijd kan kopen, maar ook een huisartsenpost en apotheek. Zowel de kwaliteit van het appartement zelf als van de leefomgeving bepalen straks onze definitieve keuze.

De schijf van vijf

Sinds ik fulltime pensionado ben, probeer ik mijn eigen positieve weg in deze derde levensfase te zoeken. Ik wil mij niet laten leiden door de vele stigmatiserende beelden rond ouder worden als het gaat om wonen, gezondheid en welzijn. Samen met mijn lief maken we op belangrijke momenten, net als in eerdere levensfasen, keuzes aan de hand van onze Schijf van Vijf voor een zinvol leven. Dat houdt in dat wij de kijken of er voldoende concrete bestaansmogelijkheden te vinden zijn op de levensgebieden lichaam/geest, sociale relaties, materiële zaken, arbeid/activiteiten en inspiratie/zingeving.

Verhuizen wel of niet is best spannend, eerlijk gezegd. Maar er mee bezig zijn geeft energie en vertrouwen in de toekomst.

‍