Zou het niet mooi zijn als we elke vier jaar van de landelijke verkiezingsdag in maart een feestdag maken? Wat is er mooier dan de verworvenheden van de democratie en de vrijheden, vastgelegd in onze grondwet, te vieren? Een verkiezingsfeestdag in maart geeft tevens symbolisch aan dat er weer een nieuwe democratische lente komt! Bij dit idee alleen al, voel ik een beetje verkiezingskriebels. Zoiets als de vakantiekriebels, die ik vorige week bij het eerste zonnetje voelde. Ik stel mij voor dat in de aanloop naar die bijzondere democratische lentedag de nieuwe, aanstaande volksvertegenwoordigers hun politieke partijplannen hartstochtelijk aan de burger brengen. De gedragscode bepaalt dat alle politieke partijen hieraan meedoen en dat er alleen over de inhoud van programma’s gesproken wordt. In elke provincie wordt minstens één grote feestelijke bijeenkomst gehouden met alle partijen, waarbij maximaal gebruik gemaakt wordt van de socratische methode. Scholen en universiteiten plannen bijzondere lesprogramma’s onder de noemer staatsinrichting, die uitmonden in een slotprogramma per school, zoiets als ‘Het Lagerhuis’. Een alternatieve Pokémon Company brengt Super Democracy Games op de markt waar jong en oud op zoek kunnen gaan naar hun eigen politieke graal. In Den Haag wordt in die weken het Alternative Facts Filmfestival georganiseerd met thema’s als De Mannetjesmakers, Politieke Correctheid en Fraude. In Leiden vindt het Nieuwe Kleren Van de Keizer cabarettenfestival plaats. En elke stad en ieder dorp krijgt een eenmalige subsidie, waarmee burgers zelf een of meerdere kleine burgerinitiatieven kunnen opstarten, die te maken hebben met democratie en vrijheid.
Misschien ben ik een beetje ouderwets als ik bij zo’n verkiezingsdag moet denken aan bevrijdingsdag 1945. Democratie en vrijheid is in het leven van mijn ouders nooit vanzelfsprekend geweest. Geboren in 1946 is dat ultieme gevoel van vrijheid mij via mijn ouders met de paplepel ingegoten. Zelf hebben mijn lief en ik tijdens ons tweejarig verblijf in Kenya ervaren hoe een niet-democratie werkt. Toen er in 1982 een militiaire couppoging plaatsvond, hebben we tijdelijk huis en haard moeten verlaten. Ook in ons mooie Europa hebben tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw dictaturen bestaan. Velen zijn het vergeten als ze tegenwoordig overwinteren in Portugal of Spanje. Maar nu, in 2017, worden we met de neus op de feiten gedrukt. Er zijn heftige politieke ontwikkelingen in de wereld gaande, ook in Nederland, waardoor democratie en vrijheid ineens helemaal niet meer zo vanzelfsprekend zijn. In ons welvarende Nederland zaagt de politicus Wilders bewust aan de poten van onze rechtstaat: de trias politica. Een enorm grote opkomst van stemmers op 15 maart zou, denk ik, het meest krachtige democratisch appèl ooit na mei 1945 zijn. Ik ben niet naief, maar durf wel te dagdromen. Het mooie van de Nederlandse politiek is, dat er echt en breed te kiezen valt. In ons land is het mogelijk om een brede coalitie te vormen, die als er geregeerd wordt, rekening houdt met veel kiezers. De ‘meerderheid’ houdt rekening met de minderheid. Het heeft ons al die jaren na de 2e W.O. geen windeieren gelegd. En alleen daarom al zouden we dit moment van landelijke verkiezingen feestelijk met elkaar moeten vieren.
Mijn idee voor het feestelijke element lijkt dit weekend zowaar opgepakt te worden. Ik vermoed dat enkele mensen mijn conceptversie van het blog hebben gehackt. Vergelijkbaar met het Pokémon spel lanceert namelijk Arjen Lubach zondagavond zijn Kamergotchi, een app waarbij je naar analogie van het spel Tamagotchi, voor een politicus moet zorgen. In de app zitten zeventien lijsttrekkers. Je kunt niet zelf je politicus kiezen; die komt tevoorschijn uit een ei. En de Amsterdamse rapper Massih Hutak wil op 14 maart, de vooravond van de verkiezingen, een groot feest organiseren voor jongeren in de Tolhuistuin in Amsterdam: ‘We proberen stembussen neer te zetten. Je entree is je stembiljet. Om 12 uur precies kan iedereen stemmen en barst het feest los.’
Als je hier geen verkiezingskriebels van krijgt…….
Reactie via de email:
Wat een leuk en inspirerend verhaal. Mijn complimenten👏👍❤
Reactie via de email:
Verrassende blog dit keer.
Na die vakantiekriebels deze.
Men zegt wel eens dat je gek kunt worden van [veel] jeuk.
Hopelijk blijft het hierbij.
Want nog méér kriebels zouden je fataal kunnen worden…
reactie via email:
Met plezier je verkiezingsblog gelezen en ik ben altijd ” in” voor een feestje om de democratie te vieren. En om dat in maart te houden met de lente in zicht is ook helemaal prima. Ik voorzie echter 1 spelbreker, nl de huidige landelijke politici. Ze verrekken het om zich te houden aan vaste verkiezingsdata want blijven tussentijds kabinetten naar huis sturen ( wat soms toch ook wel grote voordelen heeft), of laten kabinetten langer zitten dan 4 jaar ( zoals het huidige). Kortom, op die groep kunnen we niet vertrouwen als het om het realiseren van jouw droom gaat.
Maar waarom zouden we het niet eens proberen in de lokale politiek? Daar zijn wel vaste verkiezingsdata dus geen grondwettelijke belemmeringen en bovendien krijgen lokale verkiezingen veel meer ” aanzien” en kan met zo,n feestje de burger veel meer betrokken worden bij de politiek.
Ik voel er wel voor en sla alvast drank, slingers, ballonnen en feestneuzen in voor de eerste lokale verkiezingsfeestdag!
Maar wat ga je stemmen en op wie.Er zijn vele partijen actief en wat willen die allemaal realiseren in je stad. In een facebook bericht las ik dat de PVDA in onze stad de gezondheidszorg gaat regelen voor ons allen.Maar voorlopig is er in Vlaardingen geen plaats in een revalidatie centrum. De PVDA zit al een aardig tijdje in het stadsbestuur. Ondanks dat gegeven is de zorg niet optimaal.Democratie is niet alleen feest maar ook strijd.