Het voelt als Russische roulette als ik voor de derde en laatste keer de pincode van mijn creditcard intik om de vliegtickets naar Moskou te betalen. Tweemaal eerder weigert het apparaat de pincode. Als het de derde keer misgaat wordt onze enig overgebleven betaalcard geblokkeerd. Ik begin vreselijk te transpireren over mijn hele lijf en voel mijn hart kloppen. Langzaam, hardop sprekend, tik ik de vier cijfers in. Dan, na enkele seconden begint het apparaat te ratelen en komt het betaalbonnetje te voorschijn. Gelukt! We hebben ruim een uur daarvoor bij het politiebureau afscheid genomen van de tolk, die zomaar een deel van zijn zondag heeft opgeofferd om ons te helpen. Meteen daarna brengt onze lokale reisleider Elena ons naar een bevriende relatie die een reisbureau voor vliegtickets heeft. De vrouw zit al op ons te wachten, samen met haar zesjarig zoontje. De eerstvolgende vluchten naar Moskou zijn helaas pas maandagmorgen. Bij de Russische vliegmaatschappij S7 zijn nog plaatsen beschikbaar op de ochtendvlucht. Tijdens het boeken via internet dreigt er een kink in de kabel te komen als de paspoortgegevens van mijn lief ingetikt moeten worden. Er is geen paspoort alleen een kopie, die we altijd meenemen op onze reizen. Hoewel het wettelijk niet mag (mede vanwege de visum gegevens), gebruikt zij deze gegevens toch, zodat zij de boeking kan afronden. De vliegtickets moeten sowieso op het vliegveld door de persoon zelf opgehaald worden. Onze zeer behulpzame Elena brengt ons tenslotte naar een hotel voor de komende nacht. Ook hier weet ze de receptioniste te overtuigen alleen mijn paspoortgegevens te noteren in plaats van beiden. Bij het weggaan belooft ze ons de volgende ochtend te helpen op het vliegveld van Irkoetsk. Het is inmiddels vroeg in de avond. We kunnen nu even bijkomen. Een lekker koud biertje scoren, want het is een vreselijk warme en klamme dag, dan een klein hapje eten en vroeg naar bed. We kunnen ons nauwelijks voorstellen wat er de laatste 24 uur allemaal gebeurd is. Dankzij geweldig behulpzame Russen ziet het er goed uit wat betreft de eerste twee stappen van ons plan de campagne. Alleen lukt het niet om op zondag naar Moskou te vliegen. Na redelijk geslapen te hebben, nemen we maandagochtend vroeg een taxi naar het vliegveld. Elena staat al in de vertrekhal op ons wachten. Samen met haar gaan we in de rij voor de incheckbalie staan. Er loopt een medewerker rond, die een eerste controle doet in de wachtende rij. Hij verwijst ons meteen door naar de luchthavenpolitie. Braaf lopen we achter Elena aan. Daar aangekomen hebben we geen idee wat er door haar geregeld wordt. Maar op enig moment mogen we weer terug in de rij. De dienstdoende medewerker achter de balie is kennelijk geïnformeerd. We ontvangen onze vliegtickets en kunnen inchecken. Ondanks dat het een binnenlandse vlucht is, volgen er nog twee uitgebreide paspoort controles. Dan zijn we door de checkpoints heen en nemen we definitief afscheid van onze lokale reisleider. Als het vliegtuig stipt op tijd vertrekt, geven mijn lief en ik elkaar opnieuw een high five: tweede opdracht geslaagd! Vanwege het grote tijdsverschil zullen we, na zes uur vliegen, rond elf uur in de ochtend in Moskou landen. Dan zullen we de belangrijke stappen drie en vier moeten zien te maken.

wordt vervolgd….