Ik probeer me tijdens het blog schrijven soms een beetje als Houtekiet te voelen, die boven in de kerktoren zit en rustig en tevreden uitkijkt over de velden en naar de lucht (zie vorige blog). Eerlijk gezegd lukt me dat vaker niet dan wel. Heel soms als het wel lukt, komen de juiste woorden als vanzelf uit de lucht vallen. Tijdens het blog schrijven voelt mijn leven dan even volkomen in balans. Het rare is, dat het gevoel zelf eigenlijk ‘onvatbaar is voor woorden’. Ik denk hieraan omdat ik behoorlijk zit te worstelen met mijn drieluik over geloven. In dit derde blog over mijn geloof kan en wil ik niet om de vreselijke aanslagen heen, die uit naam van Allah gepleegd worden door jonge mannen en vrouwen. Wat zich in hun hoofden afspeelt is niet te begrijpen. In alle spanning, onzekerheid en binnensluipende angst probeer ik mij, evenals miljoenen gelovige en niet gelovige medeburgers, als weldenkend wezen op te richten. Mijn copinggedrag bestaat er uit allereerst de hectiek van de dagelijkse binnenstromende berichtgeving proberen te minimaliseren en kanaliseren. Ik moet wel weten wat er gebeurt, maar zeker niet in detail. Het kost soms moeite, maar in de late avond vlak voor het naar bed gaan, wil ik liever geen actualiteitenprogramma zien. Ik lees vooral filosofisch getinte achtergrondartikelen en essays over deze problematiek. Ook praat ik er over met dierbaren in mijn omgeving. Als ik in de vroege ochtend achter mijn computer zit om aan mijn blog te werken, laat ik de ochtendkrant op de deurmat liggen, want ik wil fris zijn met mijn eigen gedachten en gevoelens. Tijdens het schrijven probeer ik alles klein en behapbaar te maken, zodat ik er iets mee kan doen en weer enigszins in balans geraak.  Alle maatregelen die genomen moeten worden om het hoofd te bieden aan de IS terreur, kan ik niet overzien en beoordelen. Wel besef ik dat we een alternatief moeten bedenken voor een geloof dat zó de dood aanprijst. Ik vrees dat meer bommen gooien tegendraads werkt. We zijn wereldburgers aan het worden. Dat betekent dat gelovigen, niet gelovigen en ieder die daar tussenin zit, permanent met elkaar zullen moeten optrekken. Hoe dan ook zullen we elkaar het recht moeten geven om te geloven of niet te geloven. Is voor de gelovige de religie vooral de basis van zijn moraal, voor de niet gelovige vormt de rede dat. Op dit moment onderschrijven ongeveer 193 landen de Universele Verklaring van de Rechten van de mens (1948). In deze verklaring gaat het om universele basisrechten van de mens als morele standaard voor elk individu. Daarnaast zijn er 57 islamitische landen die als tegenhanger een eigen Universele Verklaring van de Mensenrechten hebben opgesteld (1981/1990). Hierin worden de rechten en vrijheden van de mens ondergeschikt gemaakt aan de islamitische sharia. Ik kan niet anders bedenken dat we hier met elkaar over in gesprek moeten gaan, hoe ingewikkeld en lastig ook. We zullen een modus moeten vinden om deze principiële invalshoeken naast elkaar te laten bestaan. Iets minder groot en direkt toepasbaar zijn voor mij de alternatieve Tien Geboden, opgesteld door Dirk Verhofstadt, hoogleraar media en ethiek aan de universiteit van Gent. Ik kan niet overzien of er wereldwijd meerdere Tien Geboden naast elkaar kunnen bestaan. Vanuit mijn ‘voorbij het geloof visie’ is het geen enkel probleem. Ik zou zeggen: ‘Probeer het zelf ook eens’……

De alternatieve Tien Geboden van Verhofstadt:

1. Bovenal bemin de mens.
2. Elke mens is een doel op zich en geen middel.
3. Handel op de manier waarvan je zou willen dat iedereen zo zou handelen voor zover die handeling ten goede komt aan de mensheid.
4. Wees nieuwsgierig, doe kennis op en onderwerp elk standpunt, elke visie en elke hypothese aan de meest harde kritiek, ook je eigen standpunten.
5. Elke mens heeft recht op zelfbeschikking voor zover hij geen schade toebrengt aan anderen.
6. Gij zult niemand doden, tenzij uit zelfbescherming.
7. Gij zult uw medemensen in nood helpen en goed doen voor anderen zonder daarvoor iets in de plaats te verwachten.
8. Gij zult andere levende wezens niet doen lijden.
9. Gij zult zorg dragen voor de natuur en een leefbare wereld nalaten aan komende generaties.
10. Wees niet neutraal of onverschillig bij conflicten, maar verdedig de zwakken en onderdrukten.