Op een feestje van een vriendin ontmoet ik een kennis van vroeger die een foto uit 1974 laat zien waar ik op sta met biertje en sigaretje in mijn hand. Wat mij opvalt is de introverte blik in mijn ogen. Het lijkt alsof ik sta te dromen…..

1970 – 1974

Je zou het niet zeggen, maar de wilde jaren zeventig begin ik zo’n beetje achter mij te laten. Ik ben onderwijzer in Arnhem. In de weekenden treed ik regelmatig op als discjockey in Wampie Huissen. Dan kom ik tijdens carnaval 1972 ‘mijn mooiste meisje van de klas’ tegen en raak ik tot over mijn oren verliefd op haar. Ik moet geduld hebben, want zij gaat eerst een half jaar naar Parijs als au pair. Gelukkig mag ik af en toe naar Parijs komen, zodat de beginnende relatie kan groeien. In 1974 trouwen wij, hetzelfde jaar van de foto, drie maanden eerder. We kopen ons eerste huis in Renkum. Mijn lief is haar studie onderwijskunde in Nijmegen gestart en ik krijg een baan als hoofd van een basisschool in Wageningen.

1981 – 1983

Al gauw krijgen wij de kriebels. Wat mijzelf betreft heb ik een ontzettend leuke baan, maar wil ik dit doen tot mijn pensioen? Samen besluiten we te kijken wat willen we dan? Ik solliciteer spontaan op een projectbaan als ‘directeur van de Nederlandse School in Nairobi, Kenya’. Tot mijn grote verrassing word ik uit meer dan honderd sollicitanten gekozen. Juli 1981 vertrekken we voor twee jaar naar Afrika. Mijn lief doet er allerlei vrijwilligerswerk en schrijft daar haar afstudeer scriptie. Het is een van de boeiendste perioden uit ons leven.

2023…..

Aan de hand van de foto denk ik terug aan die jaren. Je bent volop bezig je (volwassen) leven vorm te geven. Mijn lief en ik dagen elkaar uit om bijzondere keuzes te maken. Werkeloos teruggekeerd uit Afrika zoeken we allebei een baan ergens in Nederland. Het wordt Rotterdam waar we ons al snel thuis voelen. Onze dochter wordt er geboren en twee jaar later onze zoon. Qua werk en carrière komen we beiden volop aan onze trekken. Weer heel veel jaren later worden onze drie kleinkinderen geboren. Natuurlijk zijn er ups en downs, voor- en tegenslagen, maar uiteindelijk verloopt deze tweede levensfase meer dan goed.

Zo wegdromend realiseer ik mij dat mijn leven gevoed is en nog steeds wordt uit twee bronnen. Allereerst het warme nest waarin ik in 1946 geboren ben en vervolgens ben opgegroeid. Van daaruit heb ik mij kunnen ontwikkelen en ben ik in mijn leven allerlei mensen op de juiste plaats en op het juiste moment tegengekomen.

De tweede bron is mijn lief. Al ruim 50 jaar delen wij lief en leed. Zij is mijn rots in de branding en ik ben dat voor haar. We gaan lekker door, vol energie en vertrouwen in de toekomst.