Stel je voor een levensverwachting tot 100 jaar! Mijn kleinkinderen hebben daar grote kans op. Vijftig procent van de huidige vijfjarigen in de VS heeft een levensverwachting van 100 jaar (Stanford University). In Nederland zal het niet veel anders zijn, vermoed ik. Als opa denk ik meteen: Hoe worden onze kleinkinderen op een goede en zinvolle manier 100 jaar?

Als ik kijk naar de huidige traditionele routekaart van opgroeien, werken en pensioen, denk ik dat deze niet meer toereikend zal zijn. Hoe betalen we dertig jaar lang pensioen voor miljoenen niet werkende medeburgers? En ook, hoe ontwikkelt zich de kwaliteit van leven van deze alsmaar ouder wordende mens? Onze kleinkinderen zullen behoefte hebben aan een levensloop, die gefaciliteerd wordt door grote flexibiliteit op educatief, sociaal, cultureel en financieel gebied.

Het begint met het principe dat iedere burger de kans krijgt om zich blijvend te kunnen ontplooien, ook op z’n 40e, 60e, 70e en 90e levensjaar. Dat kan financieel als iedereen een life long learning budget mee krijgt, dat ingezet wordt wanneer men maar wil. Daarnaast is het nodig meer intergenerationeel naar arbeid en samenleven te kijken: hoe kunnen we jong en oud gezamenlijk inzetten en zo meerwaarde bewerkstelligen in werkprocessen en tegelijkertijd iedereen gemotiveerd en actief houden? En tenslotte zal ieder voor zich kunnen bepalen wanneer gedeeltelijk of helemaal gestopt wordt met betaald werken. Uiteraard zullen daarvoor creatieve financiële (pensioen)constructies bedacht worden.

Kijkend naar mijn eigen levensloop verloopt deze al enigszins flexibel. Zo heb ik rond mijn vijftigste naast mijn werk de studie gerontologie gedaan. Daarna ben ik een eigen onderzoeks- en adviesbureau gestart. Dankzij de mogelijkheid een klein deel van mijn pensioen eerder in te zetten en minder uren te werken, heb ik met plezier langer kunnen doorwerken dan mijn pensioengerechtigde leeftijd. Zo langzaam afbouwen maakt de overgang naar andere activiteiten dan (betaald) werken stukken soepeler. Voor mij is het nu als fulltime pensionado belangrijk dat ik qua activiteiten het gevoel heb er maatschappelijk nog helemaal bij te horen.

De komende periode zal echter mijn gezondheid een belangrijke factor van welbevinden zijn. Zeker bij ouder worden blijft er grote kans op fysieke en psychische gebreken en/of achteruitgang. Voor onze kleinkinderen is er qua gezondheid meer hoop. In de nabije toekomst zullen ernstige ziektes als kanker en alzheimer vroegtijdig worden opgespoord. Preventie, genezing en verbetering hebben dan grotere kans van slagen. In dat perspectief ziet de toekomst voor mijn kleinkinderen om goed 100 jaar te worden er hoopvol uit.

Voor nu, december 2023, wens ik speciaal mijn kleinkinderen een fijn, gezond en gelukkig leven….. En wie weet lezen zij straks als ze volwassen zijn dit blog van hun opa en zullen zij daarvan extra energie en inspiratie krijgen voor hun verdere levensloop……….

Eigenlijk wens ik dat al mijn dierbaren en mijn lezers!!!